Pracownia druku

W tym roku akademickim miałam do czynienia z drukiem wklęsłym i wypukłym. Była by to dobra zabawa, gdyby nie zbliżające się zaliczenie i stres, żeby odbić i zdać. Ale do rzeczy,co to tak właściwie jest i jak się do tego zabrać.
Zacznę od druku wypukłego, który miałam przez dwa semestry. Głównie chodzi o to, żeby zrobić projekt graficzny, wciąć go w linoleum i odbić. Wydaje się proste, ale jest coś takiego jak złośliwość rzeczy martwych.
W pierwszym semestrze po długich tygodniach robienia różnych szkiców, w końcu zatwierdzili mi trzech panów z Luxtorpedy, Hansa, Litzę i Drężmaka, (wzorowane na zdjęciach z jednego z ich koncertów, źródło ich fanpage).
Należało wykonać coś z samych linii. Po lewej projekt, na dużej odbitka.
Format A4, odbitki na A3.

Plamy. Niestety sam projekt, ponieważ nie mam odbitek, zostały na uczelni.

Oraz linii z plamą, po lewej projekt, na dużym odbitka. Niestety lepsze odbitki poszły do zaliczenia, a te gorsze wzięłam do domu, tu akurat widać, że nie odbiło się dobrze.

W drugim semestrze były również trzy zadania, statyczne, dynamiczne i z kolorem. Tutaj zatwierdzanie projektów poszło łatwo, poprzez przeglądanie szkicownika profesor zatwierdził mi od razu dwa tematy. Musiałam tylko wymyślić coś statycznego. Poniżej już gotowe odbitki bez projektów.

Dynamiczny Dementor z Harry'ego Pottera, jedynie inspirowana postawa, reszta kończona na szybko na prośbę koleżanki.
Format A3, odbitki na A2.

Statyczny Assasin skok wiary, przerysowany i przerobiony na projekt graficzny.

Ten projekt jest najbardziej spontaniczny, ponieważ podczas zajęć z malarstwa zostało mi niebieskiej farby i postanowiłam zrobić plamy a następnie je pokreślić markerem. 

Z drukiem wklęsłym do czynienia miałam tylko przez jeden semestr i zdążyłam poznać trzy techniki: suchą igłę, akwatintę i akwafortę. Pierwsza z nich, to nic innego jak rysowanie ostrym przedmiotem po płytce. Jest najprostsza z nich wszystkich.  

Format 10x10

Do akwaforty. należy wcześniej odpowiednio przygotować blachę, pokryć werniksem a później trawić w kwasie. Jest to dość czasochłonne, bo może to trać nawet kilka godzin.  Najważniejsze, żeby pamiętać, że najpierw robi się linie, które mają być najgrubsze i najdłużej trawione, a później robi się to stopniowo. 

Format, mniejszy niż A4. 

Plusem jest to, że zarówno akwatintę i akwafortę, można robić na jednej blaszce, w zależności od projektu, tak było w moim wypadku. 

Tak to mniej więcej wygląda, fajna zabawa, dużo brudzenia, ale jeśli już na końcu wyjdzie coś ładnego, to wynagradza to cały trud.